چطور سرفه را متوقف کنیم؟

سرفه کردن

سرفه ی پشت سرهم و آزاردهنده می تواند شخص را ناراحت و دست پاچه کند. داروهای ضد سرفه هم فقط به طور موقتی علائم آن را کاهش می دهند و خیلی کم روی عفونت، سوزش و تولید خلط در مجاری تنفسی که باعث ایجاد سرفه می شوند، تاثیر می گذارند.

برای این که بتوانید به طور موثری سرفه خود را متوقف کنید و علائم آن را بهبود دهید، به توصیه های زیر عمل کنید:

1- آب و مایعات فراوانی بنوشید.

این کار باعث نرم شدن خلط در قفسه سینه شما می شود. اگر سرفه شما در اثر ابتلای به سرماخوردگی یا آنفلوآنزا، به وجود آمده باشد، مصرف زیاد آب و مایعات بهترین راه برای کاهش طول مدت آن است. حداقل روزانه 8 لیوان آب بنوشید. می توانید کمی آب لیمو ترش نیز به آن اضافه کنید.

2- هوای محیط زندگی خود را مرطوب نگه دارید.

هوای خشک باعث خارش گلو و ایجاد سرفه خشک می شود، لذا بوسیله یک دستگاه بخور هوای خانه را مرطوب نگه دارید. هوای گرم و مرطوب، خلط را نرم کرده و راه های تنفسی را باز می کند. اگر کمی هم قطره اکالیپتوس به آب دستگاه اضافه کنید، خلط ها را سریع تر از بین می برد، زیرا ریه ها را تحریک کرده و راه های بینی را پاک می کند.

اگر دستگاه بخور ندارید، روی سرتان یک حوله بیندازید و صورت خود را بر روی یک بخارهای یک ظرف آب جوش بگیرید. چند دقیقه به آرامی زیر حوله نفس بکشید (در اصطلاح بخور دهید) . چند بار در روز این کار را تکرار کنید.

3- عسل بخورید.

در یک بررسی روی کودکان 2 سال به بالا که مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی بودند، محققان قبل از خواب شبانه 2 قاشق مرباخوری عسل به کودکان دادند. سپس دریافتند که عسل به اندازه داروهای ضد سرفه در کاهش سرفه های شبانه (در خواب) و بهبود کیفیت خواب کودکان موثر بوده است.

بهترین راه برای بهبود گلودرد و سرفه های آزاردهنده این است که عسل را در چای کمرنگ یا آب گرم حل کنید و بنوشید.

اما به یاد داشته باشید که هرگز به کودکان زیر یک سال ، عسل ندهید، زیرا باعث بروز مسمومیت بوتولیسم خطرناک در آنها می شود.

4- از مواد محرک موجود در هوا دوری کنید.

مواد شیمیایی موجود در تمیز کننده ها و ضد عفونی کننده های خانگی و نیز در خوشبو کننده های هوا می توانند مخاط گلو را اذیت کنند، سرفه را بدتر کنند و باعث سوزش چشم ها، گلو و دهان شوند. اگر می خواهید سرفه هایتان بهبود یابد، نباید از مواد شیمیایی پاک کننده با بوی تند و زننده استفاده کنید.

همچنین سیگار نکشید و در جاهایی هم که دود سیگار وجود دارد، توقف نکنید (یعنی حتی در معرض دود سیگار افراد دیگر هم قرار نگیرید).

داروهای مرتبط با سرفه : آیسپاین ، دکسترومتورفان ، گایافنزین ، 

چطور سرفه را متوقف کنیم؟

سرفه کردن

سرفه ی پشت سرهم و آزاردهنده می تواند شخص را ناراحت و دست پاچه کند. داروهای ضد سرفه هم فقط به طور موقتی علائم آن را کاهش می دهند و خیلی کم روی عفونت، سوزش و تولید خلط در مجاری تنفسی که باعث ایجاد سرفه می شوند، تاثیر می گذارند.

برای این که بتوانید به طور موثری سرفه خود را متوقف کنید و علائم آن را بهبود دهید، به توصیه های زیر عمل کنید:

1- آب و مایعات فراوانی بنوشید.

این کار باعث نرم شدن خلط در قفسه سینه شما می شود. اگر سرفه شما در اثر ابتلای به سرماخوردگی یا آنفلوآنزا، به وجود آمده باشد، مصرف زیاد آب و مایعات بهترین راه برای کاهش طول مدت آن است. حداقل روزانه 8 لیوان آب بنوشید. می توانید کمی آب لیمو ترش نیز به آن اضافه کنید.

2- هوای محیط زندگی خود را مرطوب نگه دارید.

هوای خشک باعث خارش گلو و ایجاد سرفه خشک می شود، لذا بوسیله یک دستگاه بخور هوای خانه را مرطوب نگه دارید. هوای گرم و مرطوب، خلط را نرم کرده و راه های تنفسی را باز می کند. اگر کمی هم قطره اکالیپتوس به آب دستگاه اضافه کنید، خلط ها را سریع تر از بین می برد، زیرا ریه ها را تحریک کرده و راه های بینی را پاک می کند.

اگر دستگاه بخور ندارید، روی سرتان یک حوله بیندازید و صورت خود را بر روی یک بخارهای یک ظرف آب جوش بگیرید. چند دقیقه به آرامی زیر حوله نفس بکشید (در اصطلاح بخور دهید) . چند بار در روز این کار را تکرار کنید.

3- عسل بخورید.

در یک بررسی روی کودکان 2 سال به بالا که مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی بودند، محققان قبل از خواب شبانه 2 قاشق مرباخوری عسل به کودکان دادند. سپس دریافتند که عسل به اندازه داروهای ضد سرفه در کاهش سرفه های شبانه (در خواب) و بهبود کیفیت خواب کودکان موثر بوده است.

بهترین راه برای بهبود گلودرد و سرفه های آزاردهنده این است که عسل را در چای کمرنگ یا آب گرم حل کنید و بنوشید.

اما به یاد داشته باشید که هرگز به کودکان زیر یک سال ، عسل ندهید، زیرا باعث بروز مسمومیت بوتولیسم خطرناک در آنها می شود.

4- از مواد محرک موجود در هوا دوری کنید.

مواد شیمیایی موجود در تمیز کننده ها و ضد عفونی کننده های خانگی و نیز در خوشبو کننده های هوا می توانند مخاط گلو را اذیت کنند، سرفه را بدتر کنند و باعث سوزش چشم ها، گلو و دهان شوند. اگر می خواهید سرفه هایتان بهبود یابد، نباید از مواد شیمیایی پاک کننده با بوی تند و زننده استفاده کنید.

همچنین سیگار نکشید و در جاهایی هم که دود سیگار وجود دارد، توقف نکنید (یعنی حتی در معرض دود سیگار افراد دیگر هم قرار نگیرید).

داروهای مرتبط با سرفه : آیسپاین ، دکسترومتورفان ، گایافنزین ، 

غذاهای مفید برای تقویت فعالیت جنسی مردان

در کنار غذاهای اصلی،مواد غذایی زیر می‌توانند تاثیر زیادی بر افزایش قوای جنسی در مردان داشته باشند.

مهمترین عامل در فعالیت جنسی مردان قدرت و مدت ماندگاری نعوذ است . برای این منظور سلامت سیستم جریان خون الزامی است بنابراین پیشگیری از بیماریهای موثر بر رگها از جمله دیابت و چربی خون بالا ضروری است. پس تا می‌توانید از انواع میوه ، سبزیجات ، حبوبات و پروتئینهای ساده مصرف کنید .

آب انار:

یکی از مواد غذایی مفید در تقویت نیروی جنسی مردان مصرف آب انار است.بر اساس پژوهشهای انجام شده ، میزان اختلال نعوذ در مردان بدنبال مصرف آب انار به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است .

برای رسیدن به میزان مطلوب ، باید روزانه یک لیوان آب انار طبیعی نوشید . این نوشیدنی در فصل پاییز براحتی در دسترس است اما در دیگر فصلها می‌توان از رب انار استفاده کرد. شربتی با غلظت دلخواه از رب انار تهیه کنید و روزانه یک لیوان از آن را بنوشید . هرگز از آب انار غافل نشوید.

سالاد میگو :

میگو سرشار از عنصر روی است و سبزیجات برگ پهن مثل کاهو مقدار زیادی اسید فولیک دارند. گوجه فرنگی و لیمو ترش با مقادیر بالای ویتامین ث و روغن زیتون با ویتامین ای مکمل مناسبی برای این سالاد هستند. این سالاد با رساندن مواد لازم قدرت اسپرم سازی را افزایش می‌دهدو سبب افزایش قوای جنسی می شود. از همین جا به آقایان توصیه می‌کنم خسیس بازی را کنار بگذارند و با مصرف حداقل هفته‌ای یکبار از این سالاد هم قوای جنسی خود را تقویت کنند و هم بقیه اعضای خانواده را با این دسر خوشمزه به شعف آورند .

سوپ جو :

جو باعث افزایش هورمون تستوسترون در مردان می‌شود . اشتباه نکنید ؛ این افزایش هورمون در مردان اتفاق می‌افتد و در خانمها هیچگونه تاثیر هورمونی ندارد. هورمون تستوسترون برای افزایش میل جنسی لازم است . این سوپ اگر با برخی سبزیجات معطر بخصوص نعنا و ترخون تهیه شده باشد بسیار مقوی‌تر خواهد شد .

اسفناج :

آیا کارتون ملوان زبل را دیده‌اید؟ در مردان می‌توان چنین اثری را ( البته کمی خفیف‌تر ) دید . این سبزی سرشار از منیزیوم است که باعث گشاد شدن رگهای خونی می‌شود. به این ترتیب جریان خون اندام تناسلی قدرت لازم برای نعوذ را تامین می‌کند .

لیمو ترش :

این میوه خوش عطر و طعم ، با تامین ویتامین ث کافی ، تاثیر بسزایی بر تولید و تحرک سلولهای اسپرم دارد. به این ترتیب کیسه منی در مدت زمان کوتاهتری پر شده و میل جنسی را افزایش می‌دهد .

زغال اخته :

این میوه ترش و خوشمزه دارای فیبرهایی است که مانع از جذب کلسترول در دستگاه گوارش می‌شود.در نتیجه احتمال رسوب این چربی در رگها کاهش می‌یابد و کمک موثری بر افزایش جریان خون خواهد بود.

علاوه بر این اثر طولانی مدت ، تاثیر کوتاه مدتی بر جریان خون دارد که بعضی از متخصصین تغذیه از آن بعنوان ویاگرای طبیعی نام برده‌اند .

عسل :

رسیدیم به یکی از شگفتیهای طبیعت . ماده‌ای که حاصل فرایندی ساده بر روی شهد گلها در بدن زنبور عسل است . انسان با وجود پیشرفت غیر قابل انکار تکنولوژی هنوز نتوانسته است عسل مصنوعی بسازد. عسل با داشتن انواع ویتامینهای گروه ب می‌تواند در تولید هورمون تستوسترون موثر باشد. پژوهشها نشان داده‌اند که ماده‌ای حاوی عنصر بور در عسل وجود دارد که جریان خون و میل جنسی را در مردان افزایش می‌دهد.

داروهای مرتبط با افزایش میل جنسی : لیبیدوکس

هر آن چه باید در مورد درمان سوختگی ها بدانید:

سوختگی ها یکی از مشکلات شایع و بالقوه خطرناکی هستند که همه ی انسان ها به درجاتی گوناگون در طول حیات شان به آنها مبتلا می شوند و ممکن است همه ی رده های سنی و هردوجنس را در همه ی نقاط جهان درگیر سازند. به همین دلیل شناسائی انواع سوختگی و نحوه ی برخورد صحیح با آنها اهمیت بسزائی دارد که در سطور بعدی به اختصار در این مورد اطلاعاتی ارئه می گردد.

از نظر تعریفی سوختگی عبارت است از: هر گونه آسیب به پوست، مخاط و بافت های زیر پوست که با حرارت مستقیم یا غیر مستقیم ایجاد می شود.

قبل از تقسیم بندی انواع سوختگی ها باید گفت که به طور کلی پوست انسان از سه لایه تشکیل شده است که از بالا به پائین عبارتند از : اپیدرم یا روپوست، درم یا میان پوست و هیپودرم یا زیرپوست.

دونوع تقسیم بندی اساسی برای سوختگی ها وجود دارد: الف- تقسیم بندی براساس سطح سوختگی و ب- تقسیم بندی براساس شدت سوختگی

الف- انواع سوختگی براساس سطح سوختگی:

1-     سوختگی درجه یک- در این نوع سوختگی فقط لایه ی بالائی یا اپیدرم آسیب می بیند و سرخی، تورم و درد در ناحیه ی سوخته به وجود می آید. پوست در حین لمس دردناک است. این نوع سوختگی معمولاً طی چند روز به سرعت و بدون به جا گذاشتن آثاری از قبیل تغییر رنگ یا ایجاد اسکار یا جوشگاه بهبود می یابند.

2-     سوختگی درجه دو- در این نوع سوختگی لایه ی اپیدرم به همراه قسمتی یا تمام لایه ی درم آسیب می بیند. پوست سوخته  بسیار دردناک، ملتهب، مرطوب و اغلب تاول دار بوده و در حین لمس نیز دردناک است. این سوختگی دیرتر از سوختگی نوع اول و طی زمانی سه تا چهار هفته ای بهبود می یابد و اسکار یا تغییر رنگ به جای می گذارد.

3-     سوختگی درجه سه- در این نوع سوختگی آسیب تا لایه ی هیپودرم یا حتی چربی زیر پوست، عضلات یا گاه تا استخوان ها و اعصاب پیشروی می کند. محل سوخته به رنگ سیاه ذغالی، خاکستری یا سفید درآمده و به دلیل تخریب اعصاب زیرین پوست اغلب درد نیز وجود ندارد ولی گاه نیز دردهای بسیار شدید وجود دارند. ممکن است به دلیل از دست دادن شدید و وسیع آب و املاح بدن فرد در حالت شوک باشد.  مبتلایان به این نوع سوختگی حتماً باید در بیمارستان بستری شده و تحت مراقبت های تخصصی و گاه اعمال جراحی گوناگون یا پیوند پوست قرار بگیرند.

 ب- تقسیم بندی براساس شدت سوختگی:

1- سوختگی خفیف :   

سوختگی درجه سه در کمتراز2% سطح بدن  یا

سوختگی درجه دو در کمتر از 15% سطح بدن یا

سوختگی درجه یک در کمتر از 50% سطح بدن

2- سوختگی متوسط :

سوختگی درجه سه بین 2 تا 10% سطح بدن (بجز دست و پا، صورت، دستگاه تنفسی فوقانی و دستگاه تناسلی)  یا

سوختگی درجه دو بین 15 تا 30% سطح بدن   یا

سوختگی درجه یک در بیش از 50% سطح بدن

3- سوختگی شدید :

سوختگی درجه سه در بیش از 10% سطح بدن  یا

سوختگی درجه دو در بیش از 30% سطح بدن  یا

سوختگی با اسید یا برق گرفتگی   یا

سوختگی در بیمار دارای بیماری زمینه ای

همان طور که می دانیم درجه حرارت طبیعی بدن انسان در حدود 37.2 درجه ی سانتی گراد است و معمولاً در حرارت های کمتر از 43 درجه ی سانتی گراد سوختگی ایجاد نمی شود. درجه حرارت های بین 44 تا 55 درجه ی سانتی گراد آسیب قابل ملا حظه ای به بافت ها وارد می کنند . درجه حرارت های بالاتر از 56 درجه سانتی گراد، باعث انعقاد پروتئینهای بدن شده و ساختار پوست را در زمان کوتاهی تخریب می کنند.

عوامل تعیین کننده اهمیت سوختگی ها  شرایطی هستند که میزان سوختگی را تشدید می کنند و عبارتند از:

1- درجه سوختگی

2- درصد سوختگی (وسعت) 

3- شدت سوختگی   

4- سن مصدوم 

5- محل سوختگی

6- همراهی سوختگی با عوامل زمینه ای از قبیل دیابت یا بیماری های ضعیف کننده ی سیستم ایمنی

از علل مهم ایجاد سوختگی می توان به نور خورشید، شعله ی آتش، جریان برق، بخار آب، مواد مذاب و جوشان، سطوح فلزی یا غیرفلزی داغ، مواد شیمیائی از قبیل اسیدها یا قلیاهای مختلف، اشعه ی ایکس و مواد منفجره اشاره کرد.

از نظر وسعت سوختگی باید به طور مختصر گفت که درصدی از سطح بدن که دچار سوختگی شده است اهمیت زیادی در رویکرد درمانی و تخمین عاقبت بیمار سوخته دارد. به طور متوسط مساحت کف دست هر فرد تقریباً یک درصد از کل سطح بدن وی را به خود اختصاص می دهد و با قرار دادن کف دست بر ناحیه ی سوخته می توان "درصد" سوختگی را با تقریب قابل قبولی محاسبه کرد. هرقدر "درصد" سوختگی بالاتر بود، حال بیمار وخیم تر و اهمیت درمان وی بالاتر است. همچنین در افراد بزرگسال ناحیه ی سرو گردن حدود 9%، هر دست (دوطرف) 9% و هرپا (دوطرف) 18%، جلوی تنه 18%  پشت تنه 18% و ناحیه ی تناسلی حدود 1% از سطح بدن را به خود اختصاص می دهند. در مورد کودکان این نسبت ها متفاوت بوده و پیچیدگی بیشتری دارند.

در مورد نحوه ی برخورد و درمان انواع سوختگی توصیات درمانی براساس درجه ی سوختگی ارائه می شوند:

در سوختگی درجه یک بهترین کار فرو کردن عضو سوخته یا کمپرس منطقه ی سوختگی با آب سرد است ولی نباید آب بسیار سرد باشد و یا یخ را مستقیماً بر سطح سوخته تماس داد، چون شدت آسیب بافتی را بیشتر می کند. همچنین استفاده از کره، خمیر دندان، برش های سیب زمینی، جوش شیرین، سفیده ی تخم مرغ و سایر روش های مشابه منشاء علمی نداشته و توصیه نمی شوند. پانسمان ساده و خشک منطقه ی سوخته کفایت می کند و نیازی به استفاده از پانسمان های اختصاصی با گاز وازلین یا موارد مشابه نیست.

در سوختگی درجه دو باید در ابتدا منطقه ی سوخته را در شرایط استریل پانسمان کرد، بیمار از نظر وجود یا عدم وجود علائم شوک و هشیاری بررسی شود و در بیمارستان یا مراکز درمان سوختگی درمان صورت بپذیرد. نباید در این حالت تاول ها را ترکاند یا سعی در برداشتن پوست سوخته و باقی مانده کرد. استفاده از مواد فوق الذکر یا سایر درمان های محلی و خانگی در این حالت نیز منطقی نبوده و برای از بین بردن تاول ها می توان در محیط درمانی مناسب با سوراخ کردن تاول ها با سوزن های استریل اقدام کرد.

در سوختگی درجه سه باید بیمار بلافاصله به مرکز درمانی مجهز و اختصاصی برای درمان سوختگی اعزام شود و کارهای بعدی از قبیل جراحی یا پانسمان های اختصاصی در این مراکز انجام شود. در صورتی که دراین سوختگی ها لباس ها به پوست چسبیده باشند، نباید با خشونت این لباس ها را جدا کرد و مجدداً باید بر این موضوع تأکید داشت که درمان های محلی و خانگی هیچ نقشی در درمان این سوختگی ها ندارند.

می توان گفت تقریباً حدود ده درصد از سوختگی ها نیاز به بستری در بیمارستان و مراقبت های شدید پزشکی دارند.

سن بالاتر از 55 سال از کمتر از 5 سال، وجود شوک، سوختگی نواحی تناسلی، دست و پا و صورت و مسیرهای هوائی از قبیل بینی و دهان و وجود مشکلات زمینه ای همچون دیابت، بیماری های قلبی و عروقی و تنفسی از عوامل خطر در بیماران مبتلا به سوختگی محسوب می شوند و نیاز به اهتمام و دقت بیشتری دارند.  

سوختگی های الکتریکی یا ناشی از مواد شیمیائی یا مواد منفجره از سوختگی های خطرناکی به حساب می آیند که نیاز به تدابیر درمانی تخصصی و پیچیده دارند که شرح و بسط این درمان ها در این مختصر نمی گنجد.

در مورد استفاده از پوست مصنوعی در ترمیم اسکار سوختگی ها کارهای جدید و امیدافزائی    انجام شده اند  و محققین در آمریکا و آلمان در حال بررسی ساختن پوستی در محیط آزمایشگاه هستند که از نظر کدهای ژنتیکی با پوست انسان هم خوانی داشته و بتواند پس از پیوند به حیات خود ادامه دهد. یک راه برای تولید پوست مصنوعی کشت دادن سلول های بخصوص و مؤثر در رشد پوست در محل سوختگی است که به تدریج تار و پود و داربستی برای تشکیل پوست سالم در آینده می شوند. یکی دیگر از   گزینه های ساخت پوست مصنوعی نیز استفاده از الیاف تار عنکبوت است. نوعی از پوست مصنوعی نیز ساخته شده است که مصارف آموزشی برای دانشجویان پزشکی دارد و برای سوختگی ها کاربرد ندارد.  شایان ذکر است که این موضوعات تا به حال در مرحله ی تحقیق و آزمایش هستند و هنوز توانائی تولید پوست مصنوعی به شکل انبوه و در دسترس تمامی بیماران در کل جهان وجود ندارد و هنوز درمان استاندارد و طلائی سوختگی های عمیق پیوند پوست طبیعی به دست امده از سایر نقاط بدن می باشد.

در مورد سوختگی ناحیه ی پوشک شیرخواران باید گفت این ضایعه ی پوستی گرچه نام "سوختگی" را به دنبال خود دارد، ولی در واقع "سوختگی" نیست و جزو "اکزما"های پوستی محسوب می شود. در این حالت که بدلیل بسته بودن طولانی مدت ناحیه ی پوشک و تماس دراز مدت پوست کودک با محیط مرطوب و در تماس با ادرار یا مدفوع  ایجاد می شود، سرخی، التهاب، خارش و سوزش در محدوده ی کشاله ی ران و سطح بالائی و خارجی دستگاه تناسلی به وجود می آید. رویکرد درمانی به این  حالت کاملاً متفاوت و مجزای از سوختگی ها می باشد. بهترین درمان این حالت باز نگه داشتن کودک و عدم استفاده از پوشک به همراه استفاده از کرم ها و سایر درمان های موضعی خنک کننده و ترمیم کننده و گاه نیز استفاده از داروهای کورتونی موضعی است. به طور متوسط درمان این حالت حدوداً دوهفته زمان نیاز دارد.

"آفتاب سوختگی" مقوله ی دیگری است که جزو آسیب های ناشی از اشعه ی ماوراء بنفش طبقه بندی می شود و تظاهرات بالینی آن اغلب به شکل سوختگی درجه یک یا گاه درجه دو در نواحی در معرض تماس با نور خورشید همچون صورت، پشت دست ها، بازوها، پشت و کتف و سینه می باشد. در این حالت می بایست بلافاصله تماس با نور خورشید را قطع کرد و با کمپرس آب سرد- ولی بدون قرار دادن یخ بر ناحیه ی مبتلا- سعی در کاهش حرارت منطقه ی آسیب دیده کرد و با استفاده از فرآورده های موضعی ترمیم کننده و قابض سعی در درمان سوختگی کرد. در صورت وجود علائم شوک باید درمان های تکمیلی در مراکز درمانی انجام پذیرد. شایان ذکر است که خطر یک بار آفتاب سوختگی در ایجاد بدخیمی های پوستی برابر یا حتی بیشتر از خطر چندین سال تماس مزمن و متوالی با نور خورشید    می باشد و نباید از آفتاب سوختگی غافل بود و یا به آن کم توجهی کرد.

داروهای مرتبط با سوختگی : اکبر1 ، آلبومین انسانی ، آلفا 

علائم سرطان تخمدان چیست؟

سرطان تخمدان یکی از کابوس‌های زنان در سراسر جهان است. آمارها نشان می‌دهد این سرطان پنجمین سرطان شایع زنان در سراسر جهان است. در آمریکای‌شمالی حدود 23هزار زن مبتلا به سرطان تخمدان زندگی می‌کنند که در مراحل مختلف درمان هستند. برخی آمارها نشان می‌دهد در برخی نقاط جهان از جمله در آسیای جنوب شرقی یک زن از هر 30 زن به این سرطان مبتلا می‌شود. 

اما آمار سازمان بهداشت جهانی نشانگر این است که یک زن از بین هر 55 زن در جهان مبتلا به این بیماری در مقطعی از زندگی‌اش می‌شود. به طور معمول این سرطان بیماری‌ای است که زنان بالای 50سال را درگیر می‌کند.

خطرناک‌ترها و کم‌خطرها

چندین نوع از سرطان‌های تخمدان وجود دارد؛ از جمله سرطان اپی‌تلیال، سرطان بوردرلاین و سرطان سلول‌های زاینده. شایع‌ترین نوع، سرطان سلول‌های اپی‌تلیال یا سلول‌های پوشش‌دهنده تخمدان‌هاست و حدود 80 تا 90درصد سرطان‌های تخمدان از این نوع هستند. سرطان‌های بوردرلاین یا سرطان سلول‌های بنیادین سرطان‌های نسبتا خوش‌خیم‌تر و کم‌خطرتری هستند که با یک جراحی کوچک قابل درمانند. سرطان سلول‌های زاینده یا جرم سل تخمدان هم بین 5 تا 10درصد سرطان‌های این عضو است و در سلول‌هایی که در آینده به تخمک بدل می‌شوند، رخ می‌دهد.

آنهایی که فرزند ندارند بیشتر در خطر هستند

اما عوامل خطر و نکاتی که ممکن است احتمال سرطان را در زنان بالاتر ببرد چیست؟ به طور کلی می‌توان چند  عامل خطر اصلی را در این مورد ذکر کرد:

1- نداشتن فرزند و باردار نشدن، دخترانی که ازدواج نمی‌کنند یا پس از ازدواج باردار نمی‌شوند بیشتر درمعرض ابتلا به این بیماری هستند.

2-  هرقدر سن بالاتر رود احتمال ابتلا به بیماری بیشتر می‌شود. عموما این سرطان زنان بالای 50 سال را به‌خود درگیر می‌کند و بیشترین افراد مبتلا بین 55 تا 60 سال را دارند.

3- داشتن سابقه ابتلا به سرطان تخمدان در یکی از افراد نزدیک خانواده از مهم‌ترین فاکتورهای ابتلا به این بیماری است. مطالعات همچنین نشان داده ابتلای نزدیکان فرد به سرطان‌‌های روده بزرگ، رکتوم، رحم یا سرطان سینه هم احتمال ابتلای فرد به سرطان تخمدان را افزایش می‌دهد.

4- زنانی که برای برطرف کردن علائم دوران یائسگی تحت هورمون درمانی قرار می‌گیرند و برای آنها داروهای هورمونی صرفا استروژنی تجویز می‌شود، اگر برای 10سال این هورمون‌ها را دریافت کنند احتمال ابتلای آنها به سرطان تخمدان افزایش می‌یابد.

5- برخی تحقیقات نشان داده، داروهای تحریک‌‌کننده تخمدان‌ها که برای استفاده‌کنندگان از شیوه درمان ناباروری IVF تجویز می‌شود، احتمال بروز سرطان تخمدان از نوع بوردرلاین را افزایش می‌دهد.

6- زنانی که به بیماری آندومتریوز مبتلا هستند احتمال بیشتری برای ابتلا به سرطان تخمدان دارند.

7- زنان با اضافه‌وزن زیاد و دارای BMI بالای 30 هم احتمال ابتلای بیشتری دارند.

8- زنان پاکستانی، نروژی، ایسلندی، لهستانی و هلندی بالاترین درصد مبتلایان به این بیماری را تشکیل می‌دهند. 

این دو بیماری را از هم تشخیص دهید

در مورد همه سرطان‌ها باید علائم اولیه و نشانه‌های اولیه بیماری را شناخت تا بتوان در صورت ابتلا به آن سرطان، تشخیص زودرس و درمان کامل‌تری داشت. در مورد سرطان تخمدان هم علائم هشداردهنده‌ای وجود دارد که باید آنها را بشناسید.

دکتر ژانت موسلین، پزشک متخصص زنان در بیمارستان شیکاگو سنتر می‌گوید: «یک نکته بسیار مهم در مورد علائم سرطان تخمدان وجود دارد، آن هم این است که اگر زنی علائمی مشابه بیماری سندرم روده تحریک‌پذیر TBS را برای اولین‌بار در سن بالاتر از 50 سال تجربه کند باید به احتمال ابتلا به سرطان تخمدان هم فکر کند و از این لحاظ هم مورد بررسی پزشکان متخصص قرار بگیرد.»

علائمی که می‌توان آنها را علائم احتمالی اولیه سرطان تخمدان دانست عبارتند از:

1- افزایش ناگهانی سایز شکم و علائم شبیه به نفخ شکم

2- درد دائمی و گنگ در ناحیه شکم و زیر شکم

3- سیر شدن پس از خوردن مقدار بسیار کم غذا

4- مشکل در بلع غذا

5- علائم ادراری از جمله احساس فوریت و تکرر ادرار

6- تغییر در شیوه معمول دفع

7- درد پشت به همراه احساس خستگی عمومی

نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است علائمی که مشابه علائم بیماری IBS هستند اگر  ناشی از سرطان تخمدان باشند همیشه حاضر و پایدارند در حالی که علائم IBS به صورت مقطعی ظاهر می‌شود.

اگر فرزند می‌خواهید

درمان اصلی سرطان تخمدان جراحی است البته جراحی برای برداشتن کانسر یا تخمدان‌ها ممکن است با درمان تکمیلی به صورت رادیوتراپی همراه شود. اگر پزشکان به باقی ماندن سلول‌های سرطانی در محل یا مجاورت آن شک داشته باشند برای بیمار درخواست رادیوتراپی می‌کنند.

گاهی هم ممکن است پزشکان برای بیمار درخواست شیمی‌درمانی کنند که شیمی‌درمانی یا از راه تجویز دهانی یا به‌وسیله تزریق وریدی یا از راه گذاشتن لوله کوچکی در شکم فرد بیمار انجام می‌شود.

یکی از نکات اصلی در انتخاب شیوه درمان تمایل بیمار به داشتن فرزند پس از بیماری است. در صورتی که فرد بخواهد صاحب فرزند شود پزشکان باید به احتمال درمان او بدون برداشتن تخمدان‌هایش فکر کنند البته عامل اصلی در تصمیم‌گیری در این مورد مرحله و میزان پیشرفت سرطان است. در واقع در زنان جوانی که در مرحله ابتدایی سرطانشان تشخیص داده شده‌ است می‌توان با حفظ تخمدان به خارج کردن سرطان فکر کرد. پس از جراحی برداشتن سرطان تخمدان فرد ممکن است همچنان احساس درد شکمی داشته باشد که برای او به مدت چند هفته داروهای مسکن تجویز می‌شود. احساس برگشتن به حالت طبیعی و وضعیت طبیعی بدن ممکن است تا چند هفته پس از انجام این جراحی وجود نداشته باشد.

داروهای مرتبط با سرطان تخمدان : جم سیتابین ، بواسیزوماب ، پاکلی تاکسل ، توپوتکان